اصول پرورش گیاه لیندا

نام انگلیسی : BEAUCARNEA RECURVATA

خانواده : RUSCACEAE – روساسه

بومی : جنوب غرب آمریکا و مکزیک

گیاه لیندا یکی از گیاهان پرطرفدار آپارتمانی، نگهداری از این گیاه بسیار ساده است و برای ادارات و سازمان ها گیاهی مناسب و زیبا می باشد علاوه بر این، لیندا برای افرادی که تجربه ی نگهداری از گیاهان را ندارند نیز، انتخابی مناسب است. گل لیندا این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است، برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پای بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.

برگ های لیندا مجنون، آویزان، باریک، کشیده، فنری، ضخیم و مقاوم است که طول‌شان تا ۱٫۸ متر رسیده و عرض‌شان کمتر از ۲٫۵ سانتیمتر می باشد. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.

ارتفاع لیندا ممکن است به ۲ متر هم برسد و با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی رشد میکند که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید سریع حذف کنید. رنگ برگها سبز تا سبز مایل به تیره می شود. رنگ گلهای آن سفید مایل به کرم است و به ندرت و فقط بر روی گیاهان مسن بخصوص در تابستان ظاهر میشود.

شرایط نگهداری و پرورش گیاه لیندا :

دمای مناسب گیاه لیندا :

این گیاه در گس تره دمایی ۲۱-۱۲ درجه سانتیگراد بخوبی رشد میکند و به سرما حساس است و فقط گیاهان مسن دمای ۶ درجه سانتیگراد را تحمل میکنند.

رطوبت مورد نیاز گیاه لیندا :

این گیاه در تابستان به دفعات آبیاری بیشتری نسبت به زمستان احتیاج دارد.در طول فصل رویش هر ۳ هفته یک بار و در طول فصل زمستان به مقداری که برگها را از پژمرده شدن نگهداری کند (فقط یکبار) آبیاری می نماییم.بعد از هر آبیاری تا آبیاری بعدی خاک باید کاملا خشک شود .لیندا میتواند تا یک سال آب را در پایه متورش ذخیره کند بنابراین آب دادن بیش از حد به گیاه متداولترین عامل نقصان در رشد و نابودی آن میباشد.

محیط کشت گیاه لیندا :

این گیاه نیازمند یک مخلوط خاک خوب زهکشی شده با بافت لیمونی تقریبا سبک در۵/۷ -۵/۶ PH است.مخلوط خاکی که شامل دو قسمت لوم یک قسمت پیت هوموس و دو قسمت ماسه و سنگریزه هایی برای ایجاد زهکش خوب لازم است.در نور کامل بهترین رشد را دارد.نور خیلی زیاد باعث سوخته شدن برگها و ریزش آن میشود و نور کم باعث رشد بیش از اندازه برگها و تغییر رنگ برگ به زرد و در نهایت افتادگی برگ میشود.

هرس گیاه لیندا :

گاهی بر روی ساقه گیاه جوانه‌هایی رشد می‌کند که اگرچه در تکثیر این گیاه می‌توان از آنان استفاده کرد اما نگهداری و تداوم رشد آنان بر روی تنه گیاه مادری موجب چند تنه شدن گیاه خواهد شد بنابر این برای حفظ ظاهر گیاه می‌بایست این جوانه‌ها را از ساقه جدا نمود.

تعویض گلدان گیاه لیندا :

گیاه دوست ندارد ریشه هایش پراکنده باشد، به همین دلیل فقط هر ۲ سال یکبار گلدان را عوض کنید. در بقیه ایام به تعویض چند سانتی متر خاک سطحی با خاک نو اکتفا کنید و زهکش را بازدید نمایید. هرچه گلدان آن تنگ تر شود، رشد پیاز آن بیشتر می باشد.

تغذیه گیاه لیندا :

لیندا گیاهی کم توقع است و در طول بهار و تابستان یک بار از کود مایع استفاده میشود.

تکثیر گیاه  لیندا :

 جدا کردن پاجوشهایی که از کنار گیاه مادری بیرون آمده اند یکی از راه های تکثیر این گیاه است. در واقع گاهی در یک گلدان دو یا چند گیاه به شکل متراکم در حال رشد هستند که می توان در زمان تعویض گلدان گیاه در فصل بهار می توان نسبت به جدا سازی آنان اقدام کرد. اما توصیه می شود که قبلا از اقدام به این عمل تمامی وسایل و مواد لازم از جمله گلدانها و مخلوط خاکی مورد نیاز را تهیه کنید و گلدانهای جدید را بعد از قرار دادن چند تکه سفال و یا سنگریزه ۳-۲ سانتیمتر در کف آن به منظور کمک به خروج آب اضافه ، تا حدود ۳۰٪ فضای داخلی از مخلوط کاشت پر کرد.سپس زمان بیرون آوردن گیاه مادری از گلدان آن است و بعد از آن تا جایی که امکان دارد خاک اطراف ریشه های گیاه را تمیز کنید.

برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ریشه ها می توانید برای تمیز کردن خاک اطراف گیاهان از جریان ملایم آب نیز استفاده کنید. گیاه را بررسی کنید تا دریابید که گیاهان از کدامین قسمت در هم فرو رفته اند و به هم متصل هستند و برای جدا کردن آنان از یکدیگر می توان از وسایلی همانند چاقو یا قیچی باغبانی نیز می توان کمک گرفت تا آسیب وارده به گیاهان به حداقل ممکن برسد. سپس گیاهان را به شکل مستقل در گلدانهای جدا گانه بکارید و گلدان را از مخلوط خاکی پر کرده و سپس آنرا آب دهید و در صورت نشست کردن بستر کاشت مجددا مقداری مخلوط خاکی اضافه کنید و با دست و البته به آرامی بستر کاشت را کمی فشار دهید تا گیاه به خوبی در مکان خود مستقر شود.

گاهی بر روی ساقه گیاه  بخصوص در قسمت پایین آن (ناحیه متورم و ضخیم ساقه)، گیاهچه های کوچکی شکل می گیرد که با نام “تنه جوش”  نیز می توان آنان را خواند که بعد از مدتی که از رشد آنان گذشت و قسمت اتصال آنان به ساقه گیاه مادری کمی متورم شد می توان با کمک وسیله ای تیز می توان آنان را از گیاه مادری جدا کرد و در بستر کاشت قرار داد به نحوی که حدود ۳۰٪ ارتفاع گیاهچه در درون بستر کاشت قرار گیرد. البته ریشه زایی تنه جوشهای لیندا کمی سخت انجام می گیرد و به همین دلیل استفاه از موادی که با نام هورمونهای ریشه زایی برای سهولت ریشه زایی این گیاهچه ها توصیه می شود. بعد از جدا کردن گیاهچه ها و قبل از قرار دادن آنان در بستر کاشت، باید انتهای گیاهچه را (یعنی قسمتی که به گیاه مادری متصل بوده است) آغشته به هورمون کرد و سپس گیاه را کاشت.

به هر حال این مسئله به معنی عدم ریشه زایی گیاهچه های لیندا به دلیل عدم استفاده از چنین هورمونهایی نمی باشد.بستر کاشت باید در طی ریشه زایی مرطوب نگهداشته شود اما آبیاری بیش از اندازه موجب پوسیدن گیاهان جوان خواهد شد. محیط پر نور اما به دور از نور مستقیم آفتاب و حفظ رطوبت محیط با غبار پاشی و همچنین کشیدن پلاستیک شفاف بر روی گلدان حاوی گیاهچه ها از جمله عوامل کمک کننده به ریشه زایی است.

آفات و امراض گیاه لیندا :

مهمترین آفت لیندا کنه قرمز است که میتوان از مالاتیون و دیازینون استفاده کرد.مهمترین بیماری این گیاه پوسیدگی ریشه است که در اثر آبیاری زیاد و زهکشی ضعیف ایجاد میشود.

مراقبت های ویژه گیاه لیندا :

لیندا به عنوان یک گیاه خانگی خوب در نظر گرفته میشود که بیش از اندازه آبیاری نشود.با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می رویند که بخاطر حفظ شکل و فرم آن باید حذف گردند. هر دو سال یک بار گلدان را تعویض کنید زیرا تعویض زود به زود باعث ریشه زایی زیاد لیندا شده که این سبب افزایش ارتفاع و در نتیجه کاهش زیبایی آن میگردد.